Geeta No Jivandhwani

Geeta No Jivandhwani by Ashok Sharma | Gujarati book about The teachings of the Bhagavad Gita cover a wide range of philosophical, ethical and spiritual concepts.

ગીત નો જીવનધ્વનિ - લેખક : અશોક શર્મા 

ભગવદ્ ગીતા, જેને ઘણીવાર ગીતા તરીકે ઓળખવામાં આવે છે, તે 700-શ્લોકોનો હિંદુ ગ્રંથ છે જે ભારતીય મહાકાવ્ય મહાભારતનો એક ભાગ છે. તે હિંદુ ફિલસૂફી અને આધ્યાત્મિકતામાં ખૂબ મહત્વ ધરાવતો પવિત્ર ગ્રંથ છે. ગીતામાં રાજકુમાર અર્જુન અને ભગવાન કૃષ્ણ વચ્ચેની વાતચીતનો સમાવેશ થાય છે, જેઓ તેમના સારથિ અને આધ્યાત્મિક માર્ગદર્શક તરીકે સેવા આપે છે. ભગવદ્ ગીતાના ઉપદેશોમાં દાર્શનિક, નૈતિક અને આધ્યાત્મિક ખ્યાલોની વિશાળ શ્રેણી આવરી લેવામાં આવી છે. અહીં ભગવદ ગીતાના કેટલાક મુખ્ય પાઠ અને થીમ્સ છે:

ફરજ અને ધર્મ: ગીતાના કેન્દ્રીય વિષયોમાંની એક ફરજ (ધર્મ)નો ખ્યાલ છે. અર્જુનને યુદ્ધના મેદાનમાં નૈતિક મૂંઝવણનો સામનો કરવો પડે છે, અને કૃષ્ણ તેને એક યોદ્ધા તરીકેની તેમની ફરજ નિભાવવાની સલાહ આપે છે, ભલે તેમાં તેના પોતાના સંબંધીઓ સાથે લડવાનું હોય. ગીતા શીખવે છે કે વ્યક્તિઓએ તેમની ફરજો નિઃસ્વાર્થપણે અને પરિણામો પ્રત્યે આસક્તિ વિના કરવી જોઈએ.

આત્મ-અનુભૂતિ: ગીતા આત્મ-સાક્ષાત્કાર અને વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે. તે વ્યક્તિઓને ભૌતિક શરીર અને અહંકારની બહાર જોવા અને અંદરના શાશ્વત આત્મા (આત્મા)ને ઓળખવા પ્રોત્સાહિત કરે છે.

યોગ અને ધ્યાન: ગીતા યોગના વિવિધ માર્ગો રજૂ કરે છે, જેમાં કર્મ યોગ (નિઃસ્વાર્થ ક્રિયાનો યોગ), ભક્તિ યોગ (ભક્તિનો યોગ), જ્ઞાન યોગ (જ્ઞાનનો યોગ), અને ધ્યાન યોગ (ધ્યાનનો યોગ)નો સમાવેશ થાય છે. . આ માર્ગો આધ્યાત્મિક અનુભૂતિ અને પરમાત્મા સાથે જોડાણ પ્રાપ્ત કરવાના માધ્યમ તરીકે રજૂ કરવામાં આવ્યા છે.

નિરાકરણ: ગીતા કોઈના કર્મોના ફળથી અળગા રહેવાની સલાહ આપે છે. આનો અર્થ એ છે કે વ્યક્તિઓએ સફળતા કે નિષ્ફળતા, આનંદ કે દુઃખની આસક્તિ વિના તેમની ફરજો નિભાવવી જોઈએ. ડિટેચમેન્ટ વ્યક્તિને જીવનના પડકારોનો સામનો કરવા માટે સમાનતા જાળવી રાખવા દે છે.

સ્વનો સ્વભાવ: કૃષ્ણ અર્જુનને સ્વ (આત્મા) ની શાશ્વત અને અપરિવર્તનશીલ પ્રકૃતિ અને ભૌતિક શરીર અને સાચા સ્વ વચ્ચેના ભેદ વિશે શીખવે છે. આ ભેદ સમજવો એ આધ્યાત્મિક વિકાસ માટે નિર્ણાયક છે.

ભગવાનનો સ્વભાવ: ગીતા ભગવાન કૃષ્ણને સર્વોચ્ચ (બ્રહ્મ) તરીકે રજૂ કરે છે અને કૃષ્ણના દૈવી સ્વભાવ પર ભાર મૂકે છે. તે સમજાવે છે કે તમામ જીવો આખરે પરમાત્મા સાથે જોડાયેલા છે અને આધ્યાત્મિક અનુભૂતિના સાધન તરીકે ભગવાનની ભક્તિને પ્રોત્સાહિત કરે છે.

મુક્તિના માર્ગો: ગીતા મુક્તિ (મોક્ષ)ના વિવિધ માર્ગોની રૂપરેખા આપે છે અને ભારપૂર્વક જણાવે છે કે વિવિધ વ્યક્તિઓ આધ્યાત્મિક વિકાસ અને અનુભૂતિ માટે તેમના પોતાના માર્ગો શોધી શકે છે.

શ્રધ્ધાનું મહત્વ: ઈશ્વર પ્રત્યેની શ્રદ્ધા અને શરણાગતિ એ ગીતામાં પુનરાવર્તિત વિષયો છે. અર્જુનને કૃષ્ણના માર્ગદર્શનમાં વિશ્વાસ રાખવાની સલાહ આપવામાં આવે છે, અને તે વિશ્વાસ દ્વારા જ વ્યક્તિ આધ્યાત્મિક યાત્રામાં આવતા અવરોધોને દૂર કરી શકે છે.

ત્યાગ અને ક્રિયા: ગીતા ત્યાગના માર્ગો અને વિશ્વમાં સક્રિય વ્યસ્તતાનું સમાધાન કરે છે. તે સૂચવે છે કે કોઈ વ્યક્તિ દુન્યવી જવાબદારીઓને નિભાવતી વખતે આધ્યાત્મિક વિકાસ પ્રાપ્ત કરી શકે છે, જો કે આ ક્રિયાઓ નિઃસ્વાર્થતા અને નિરાકરણની ભાવનાથી કરવામાં આવે.

દુ:ખની પાર: ગીતા જીવનમાં દુઃખ અને પડકારોની હાજરીને સ્વીકારે છે પરંતુ શીખવે છે કે વ્યક્તિ આધ્યાત્મિક શાણપણ અને અનુભૂતિ દ્વારા દુઃખને પાર કરી શકે છે.

ભગવદ ગીતામાં મળેલા ઘણા ગહન પાઠ અને વિષયોમાંથી આ માત્ર થોડા છે. હિંદુ ફિલસૂફી પર તેનો નોંધપાત્ર પ્રભાવ છે અને વિશ્વભરમાં વિવિધ આધ્યાત્મિક અને દાર્શનિક પૃષ્ઠભૂમિના લોકો દ્વારા તેનો અભ્યાસ અને આદર પણ કરવામાં આવ્યો છે.